معمار: طراحان و بناکنندگان زاو
مکان: گرگان، ایران
سال: ۱۳۸۵
همه ساکنین خانه عاشق باربد ده‌ساله اند و باربد عاشق میوه. جای میوه های باربد مرز آشپزخانه و سالن بناست. بنایی آرام و متواضع که به آرامی در آسمان محو می گردد. به منظور پایدار ساختن بنا و حفظ ارزش‌های بستر آن، مصالح محلی و مصالح موجود در بازار گرگان با استفاده از فن آوری و جزییات ساده مورد استفاده قرار گرفتند. این امر هزینه‌های ساخت را به میزان زیادی کاهش داد. ساقه های درخت انجیلی در سقف و سنگ های رودخانه زیارت و ماسه های صدفی جزیره‌ی آشوراده در محوطه سازی به کار برده شدند. صندوق و درهای کوچک فضای خصوصی نیز از جعبه ی کندوهای عسل منطقه ساخته شدند.
رویکرد طراحی در مواجهه با مساله نورگیری ناشی از کشیدگی زمین ( عمق ۳۰ و بر ۶ متر ) ، استفاده از تمامی امکانات نور طبیعی در هر سه محور بود. با نورپردازی غیر مستقیم ضمن به دست آوردن عمق میدان، بر مرکز فضایی در میانه‌ی ساختمان تاکید گردید و با ایجاد مکث‌هایی در طول ساختمان، عمق فضا تعدیل یافت. تزیینات با الهام از معماری ایرانی به شکل “خط” خلاصه شده است. تغییر مقیاس فضاها، ریتم کلی معماری را می‌سازد. این تفاوت مقیاس به کاربر می‌قبولاند که مدت زمانی را صرف تجربه فضاها کند .
