معماران : دفتر معماری آینه | علی سلطانی، عاطفه کرباسی، علی دهقانی
مکان : نجف آباد، ایران
مساحت زیر بنا : ۱۰۱۱ متر مربع
سال : ١٣٩١-١٣٨٩
کارفرما : سید محمد آیتی
ما برای طراحی ساختمان اداری کارخانه اندکی پس از اجرای کامل سقفها و تیغه چینی برخی طبقات دعوت به کار شدیم؛ به همین دلیل با ثابت ماندن عناصری چون ستونها، دستگاه پله و آسانسور با محدودیتهایی روبرو بودیم. آنچه تیم طراحی را دراولین بازدید از سایت جذب کرد محیط مجاور آن شامل کوهستانی صخره ای بود. شکل و رنگ و حال و هوای خاص این کوهستان که در شرق و اندکی از شمال پروژه قرارداشت نقطه آغازی برای ایده پردازی نما و حجم پروژه شد. در ابتدا برای هماهنگی حجم و نیز روی کردن به کوهستان و تماشای بهینه منظره آن از درون، با سازه فلزی بخشهایی را به سازهٔ اصلی و بتنی پروژه افزودیم. این کار سطوح افقی مستطیل شکل را که نتیجه ای یکنواخت و بیتحرک و بیواکنش درحجم نهایی درپی داشت نیز به بازی های فرمی وارد کرد و از درون چرخشها و درنتیجه دید و منظرهایی تعریف شده به سمت کوه بهوجود آورد. با همین هدف در جای جای بخشهای خدماتی یا اداری تراسهایی برای در اختیار گذاردن مناظرکوه به سازه پیشین اضافه شد . در انتخاب مصالح و تعریف شکل بدنه و حجم و نیز در جایگیری عملکردها در پلان، تلاش کردیم حجم پروژه از زمین و زمینه مجاور آن که زمینه ای کوهستانی در شمال است به آرامی برخیزد و به سمت شهر در سمت جنوب روکند . حجم پایه که کارکنان و کارگران را درفضاهای اداری و غذاخوری و نیز بخش خدماتی و نگهبانی در خود جای میدهد همرنگ با کوهستان است. حجم جنوبی، ضمن اختصاص کاربریهای درون آن به اقامتی و مدیریتی و سالن کنفرانس، با مصالح مدرن برجسته میشود و با دیدی پانوراما و پیوسته به شهر رو میکند. به این ترتیب در نما مصالح مدرن و سنگهای همگون با کوهستان، مطابق با عملکردهایی که در پس خود پنهان کرده اند، در هم قفل می شوند . تیغههای داخلی بخش اداری که قبل از طراحی ما با مصالح بنایی شکل گرفته بود تخریب و در طرح جدید فضایی یکدست و انعطاف پذیر برای بخش اداری ایجاد شد. پنجرههای این فضای یکدست و نیز سالن غذاخوری در همکف از قابهایی پرتعداد اما محدود در اندازه تشکیل میشود که با توجه به برخی چشم اندازهای نامطلوب جبهه شرقی، طبیعت مجاور یعنی کوهستان و آسمان صاف را انتخاب و به کارکنان فضای داخلی هدیه کند . این پروژه فضای اداری کارخانه را چنان در خود جای داده که دیگر برای کوهستان مجاور خود و کوهنوردانی که برای تجربه حضور در زمینه زیبا و طبیعی کوهستان به آنجا میآیند، غریبه نباشد. انگار که از دل کوه برخاسته، با آن رفاقت می کند و با سایه روشنهای آن درگفتگو و سازگاری است.